محققان سیستمی را جهت بهبود تعاملات بین انسان و ربات ساختند

تیمی از محققان UBC Okanagan با استفاده از دستورالعمل‌های خودروهای خودمختار، سیستمی را برای بهبود تعاملات بین مردم و روبات‌ها توسعه داده‌اند.
دباسیتا موکرجی، دانشجوی دکترا و نویسنده اصلی مطالعه‌ای که اخیراً منتشر شده است، توضیح می‌دهد که نحوه تعامل ایمن مردم با روبات‌ها در خط مقدم تحقیقات امروزی، مرتبط با اتوماسیون و تولید قرار دارد. او یکی از چندین محقق در آزمایشگاه سیستم‌های هوشمند و کنترل پیشرفته UBC است که در حال توسعه سیستم‌هایی است که به انسان‌ها و روبات‌ها امکان تعامل ایمن و کارآمد را می‌دهد.

موکرجی می گوید:

برای روبات‌های موجود در تولید، بسیار مهم است که وظایف خود را به ایمن‌ترین و کارآمدترین روش ممکن انجام دهند. برای اینکه این ماشین‌های خودکار را تا حد امکان هوشمند کنیم، در حال توسعه سیستم‌هایی هستیم که محیط آن‌ها را درک کرده و وظایف آنها را را به روشی مشابه با شرکای انسانی خود انجام دهند.

برای توسعه چنین سیستم‌هایی، محققان از هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی جهت کمک به هدایت ماشین‌ها استفاده می‌کنند

همایون نجاران، پروفسور مهندسی مکانیک، می گوید:

این روند آنقدرها هم که به نظر می رسد ساده نیست. روبات‌ها فکر نمی‌کنند یا احساس نمی‌کنند، بنابراین به سیستم‌هایی نیاز دارند که محیط آن‌ها را ضبط و تجزیه و تحلیل کنند تا بتوانند پاسخ دهند.، اغلب این پاسخ ها باید در صدم ثانیه باشد تا ایمنی انسان‌ها در مجاورت آنها تضمین شود.

به طور سنتی، ربات های صنعتی برای کار با سرعت بالا و انجام کارهایی مانند جوشکاری، رنگ آمیزی، مونتاژ، انتخاب و جابجایی و همینطور جابجایی مواد، برنامه ریزی شده اند. از سوی دیگر ربات‌های اجتماعی برای کمک به مردم در صنایع خدماتی ساخته شده‌اند. آنها معمولاً متحرک، سبک وزن و برای کار در محیط‌‌های مختلف برنامه‌ریزی شده‌اند.
زمینه تحقیقاتی که در دانشکده مهندسی UBCO انجام می‌شود، همکاری انسان و ربات است که (HRC) نامیده می‌شود و در حال افزایش است. به دلیل ماهیت مکمل ربات و توانایی های انسانی، علاقه فزاینده ای نسبت به فضای کاری مشترک برای افراد و روبات‌ها وجود دارد تا به طور مشترک با هم کار کنند و انگیزه مورد نیاز HRC را بوجود آورند.

HRC در یک محیط صنعتی، الزامات هر دو حوزه را در ساخت ربات‌های هوشمند و متحرک که از محیط اطراف خود و شریک انسانی آگاه هستند، ترکیب می‌کند. محققان در حال کار با چندین سازمان در سراسر جهان هستند تا سیستم‌های مستقل و فن‌آوری‌های یادگیری ماشین را در رباتیک متمرکز HRC ترکیب کنند.

موکرجی می گوید :

انطباق با عدم قطعیت در یک محیط صنعتی بزرگترین مانع است. او با استفاده از دستورالعمل‌های خودروی خودمختار، قوانینی را برای عملکرد بین انسان‌ها و روبات‌ها در محیط‌های صنعتی معرفی می‌کند و اثربخشی آنها را آزمایش می‌کند.

این بدان معناست که ربات‌ها می‌توانند کارهایی که انسان‌ها و سایر روبات‌ها انجام خواهند داد را پیش‌بینی کنند و سپس می‌توانند بر این اساس پاسخ دهند. به عنوان گام بعدی، محققان توجه خود را به توسعه سیستم‌هایی معطوف کرده‌اند که می‌توانند ربات‌ها را قادر به عملکرد و پاسخ در خارج از یک محیط تجویز شده مانند یک کارخانه کنند. پایان بازی دستیابی به پویایی یکپارچه تیم و روانی ارتباط یک تیم تماما انسانی در حین استفاده از روبات است.

او در ادامه افزود:

در یک «دنیای باز»، روبات‌ها باید با متغیرهای غیرمنتظره‌ای مانند افراد، سازه‌ها، ماشین‌ها و حیات وحش مقابله کنند. ما باید اطمینان حاصل کنیم که آنها می‌توانند این کار را به درستی، کارآمد و ایمن انجام دهند.

منبع خبر: https://www.azorobotics.com

نام گزارشگر: مریم آموت سر